برخلاف اغلب رژیم‌های لاغریکه کم چربی هستند، رژیم کتوژنیکاز قرار معلوم عکس منطق رژیمی‌عمل می‌کند. چون به جای کم کردن چربی، شما در این رژیم در هر وعده‌ی غذایی مقدار زیادی چربی مصرف می‌کنید. تحقیقات نشان داده این رژیم غذایی می‌تواند مؤثر باشد و به مقابله با بیماری‌های مرتبط با چاقی کمک کند. با این حال، رژیم کتوژنیک برای هر کسی مناسب نیست.
رژیم کتوژنیکاولین بار در دهه‌ی ۱۹۲۰ به عنوان روشی برای درمان بیماری صرع مطرح شد. پزشکان از این رژیم غذایی به مدت دو دهه استفاده می‌کردند تا آنکه داروهای جدید مخصوص بیماری صرع تولید شدند و این رژیم غذایی هم تا پیش از دهه‌ی ۱۹۵۰ از رواج افتاد.
در این رژیم غذایی شما بیشتر چربی و مقدار بسیار کمی‌کربوهیدرات مصرف می‌کنید. رژیم کتوژنیکمعمولاً حاوی ۷۵ درصد چربی، ۲۰ درصد پروتئین و ۵ درصد کربوهیدرات است.
وقتی رژیم کتوژنیکمی‌گیرید، بدن شما دیگر به کربوهیدرات‌ها به عنوان منبع اصلی تأمین انرژی خود تکیه نمی‌کند، مسأله‌‌‌ای که باعث می‌شود بدن وارد حالتی به نام کتوز شود. کتوز زمانی رخ می‌دهد که سوخت و ساز بدن به گونه‌‌‌ای تغییر کند که برای تأمین انرژی، چربی‌ها را بسوزاند. این مسأله می‌تواند باعث کاهش چربی‌های بدن شود، موضوعی که می‌تواند به پیشگیری از ابتلا به مشکلات جسمانی مرتبط با چاقی مثل دیابت نوع دو یا بهبود چنین مشکلاتی کمک کند.
رژیم کتوژنیکمعمولاً شامل این مواد غذایی می‌شود:
ـ گوشت ـ تخم مرغ ـ لبنیات پرچرب ـ سبزیجات برگ دار و همینطور سبزیجات غیر نشاسته‌‌‌ای ـ آجیل ـ آووکادو ـ روغن زیتون ـ مقادیر اندکی میوه‌های توت مانند (توت فرنگی، تمشک و غیره) ...